حکمرانی هخامنشیان و عناصر حقوق بین الملل عمومی مدرن

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی دکتری حقوق بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

در دوران معاصر، اندیشه غربی بر نظام بین‌الملل تسلط یافته و خاستگاه همه علوم انسانی و میراث معنوی از جمله حقوق بین‌الملل به شمار می‌رود. با این حال، با بررسی دقیق متون تاریخی معتبر، آشکار می شود که عناصر اصلی حقوق بین الملل در برخی از تمدن ها، به ویژه ایران باستان وجود داشته است. با تحلیل اسناد و شواهد تاریخی می توان وجود اصول کلی حقوقی را در مورد تنظیم روابط امپراتوری ایران باستان با سایر دولت ها و اتباع بیگانه استخراج کرد. شواهد نشان دهنده قرابت معنایی و مفهومی فرهنگ سیاسی-حقوقی حاکم بر رفتار شاهان هخامنشی با مفاهیم مدرن حقوق بین الملل است. با غلبه معناگرایی در جهان بینی و معرفت شناسی ایران باستان، این امر نشان دهنده ظرفیت و پتانسیل رویکردهای مبتنی بر نظریه های حقوق طبیعی نسبت به حکمرانی جهانی است که می تواند به عنوان گزینه ای برای پالایش نظام حقوق بین الملل مبتنی بر نظریه های پوزیتیویستی باشد. پژوهش تاریخی-تحلیلی حاضر می‌تواند مبنای بررسی و شناخت مهم‌ترین گزاره‌های حقوق بین‌الملل معاصر باشد که تجدد و غربی بودن آن‌ها اغلب از مفروضات بدیهی تلقی می‌شوند. مطالعه اصول حقوقی ایران باستان می‌تواند به عنوان پایه‌ای حیاتی برای توسعه رویکردهای جایگزین به حقوق بین‌الملل، به چالش کشیدن سلطه تفکر غربی و گسترش دامنه حکمرانی جهانی به منظور دربرگرفتن طیف وسیع‌تری از دیدگاه‌های فرهنگی باشد. در نهایت، این می تواند به ایجاد یک نظام حقوقی بین المللی فراگیرتر و عادلانه تر که منعکس کننده تنوع تجربیات و ارزش های انسانی است کمک کند.

کلیدواژه‌ها