بر اساس ماده ۷۸ آیین دادرسی دیوان بین‌المللی دادگستری می‌تواند از هر یک از طرف‌های اختلاف اطلاعاتی را درخصوص اجرای دستور موقتی که خود صادر کرده است درخواست کند. با این‌که این مقرره در راستای اجرای هرچه‌بیشتر دستور موقت دیوان است این نکته قابل توجه است که آن در رویه دیوان چندان مورد توجه قرار نگرفته است. دیوان در قضیه نقض‌های ادعایی عهدنامه مودت برخلاف رویه سابق خود تنها چند ماه پس از صدور دستور موقت رویکرد بدیعی را نسبت به اعمال اختیار خود بر اساس ماده ۷۸ در پیش گرفت. بدین ترتیب که از ایالات متحده آمریکا درخواست کرد که اطلاعات مربوط به اجرای دستور موقت را حداکثر ظرف مدت ۴۸ روز به دیوان ارایه دهد. تکرار و تایید این رویکرد بدیع در قضایای آتی این امکان را برای دیوان فراهم می‌کند تا بتواند بعنوان یک نهاد نظارتی در راستای تضمین اجراء دستور موقت‌های خود ایفاء نقش کند.
)